ചിക്കാഗോ ഞായറാഴ്ച വിശേഷങ്ങള്‍

ചിക്കാഗോ: ഞങ്ങളുടെ പുതിയ അസ്ത്തേന്തി അച്ഛനെ ഞങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു മാതിരി പിടിച്ചിരിക്കുന്നു. നിര്‍വചിക്കാന്‍ പാടില്ലാത്ത എന്തോ ഒരു "ഇത്" അദ്ദേഹത്തിനുണ്ട്. ഒരു സ്വാഭാവികത. ഒരു ലാളിത്യം. എന്താ പറയുക, നമ്മളില്‍ ഒരാള്‍ എന്ന ഒരു ചിന്ത നമ്മില്‍ ജനിപ്പിക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തി.

മട്ടു കണ്ടിട്ട് അദ്ദേഹം അധികനാള്‍ വെറും ഒരു അസ്ത്തേന്തിയായി തുടരാന്‍  സാധ്യത ഇല്ല. ഇടവകയുടെ മുഴുവന്‍ കടിഞ്ഞാണും അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ കയ്യില്‍ വരാനാണ് സാധ്യത. എന്തോ ഞങ്ങള്‍ക്ക് അങ്ങനെ ഒരു തോന്നല്‍.

പിന്നെ അച്ഛന്‍ ഇന്നത്തെ പ്രസംഗത്തില്‍ പുതിയ കാപ്പി പാത്രങ്ങള്‍ വാങ്ങിയ കാര്യം വിളിച്ച് പറഞ്ഞു. കൂട്ടത്തില്‍ ഇത്രയും കൂടി പറഞ്ഞു: "നമ്മളെല്ലാം  ഒരു കുടുംബത്തില്‍ പെട്ട വരെപ്പോലെയല്ലേ. . ഒരു കുടുംബത്തില്‍ എന്തെങ്കിലും കുറവുകള്‍ ഉണ്ടായാല്‍ അതു ലോകം മുഴുവന്‍ കൊട്ടിഘോഷിക്കുന്നതു നല്ലതാണോ. ഒരു വീടായാല്‍ ചിലപ്പോള്‍ അരി തീര്‍ന്നു പോയെന്നിരിക്കും, അല്ലെങ്കില്‍ ഉപ്പോ മുളകോ തീര്‍ന്നു പോയെന്നിരിക്കും. പക്ഷെ അതു നാട് മുഴുവന്‍ പറഞ്ഞു കൊണ്ടു നടക്കുന്നത് അന്തസ്സാണോ."

കാപ്പിപ്പാത്രം ഒഴുകിപ്പോയതും അതു  കൊണ്ടു കഴിഞ്ഞ ആഴ്ച കാപ്പിയില്ലാതെ പോയതുമായ കാര്യങ്ങള്‍  ഞങ്ങള്‍ യഥാസമയം റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ ചെയ്തതിനെയാണ് അച്ഛന്‍ പരോക്ഷമായി സൂചിപ്പിച്ചതെന്നു ഞങ്ങള്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നു. അച്ഛന്‍ പറഞ്ഞത് തീര്‍ത്തും ശരിയാണ്. We sincerely apologize.

അച്ഛന്‍ പള്ളി ബുള്ളറ്റിനില്‍ ഒരു പരമ്പര എഴുതുന്നുണ്ടല്ലോ. എന്തുകൊണ്ട് ഈ ബ്ലോഗിലും ഒരു പരമ്പര എഴുതിക്കൂട? ഞങ്ങള്‍ ആത്മാര്‍ഥമായി തന്നെ ചോദിക്കുകയാണ്. ഇത് ഇരുപത്തൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടാണ്‌. അച്ചനെപ്പോലെയുള്ള യുവതുര്‍ക്കികളായ വൈദീകര്‍ ആധുനീക മാധ്യമങ്ങളെ സഭക്കും സമൂഹത്തിനും വേണ്ടി നൂറു ശതമാനം  ഉപയോഗപ്പെടുത്തണം എന്ന് ഞങ്ങള്‍ ആഹ്വാനം ചെയ്യുകയാണ്.

പള്ളിയേയും  പട്ടക്കാരെയും, പള്ളിമക്കളെയും,  ആക്ഷേപിക്കാനും അധിക്ഷേപിക്കാനുമുള്ള  ഒരു മാധ്യമം മാത്രമല്ല ഈ ബ്ലോഗ്‌. നല്ല കാര്യങ്ങള്‍ എഴുതുന്നതാണ് ഞങ്ങള്‍ക്കിഷ്ടം. പക്ഷെ പലപ്പോഴും എത്ര മുങ്ങിത്തപ്പിയാലും നല്ലതൊന്നും കാണാന്‍ പറ്റുന്നില്ല. ഉണ്ടെങ്കില്‍ ശ്രദ്ധയില്‍പ്പെടുത്താന്‍ വായനക്കാരോടും വൈദീകരോടും ഞങ്ങള്‍ അപേക്ഷിക്കുകയാണ്.

ഏതായാലും പുതിയ അസ്ത്തേന്തിയച്ചനോടുള്ള ബഹുമാനസൂചകമായി കുറെ നാളേക്ക് ഞങ്ങള്‍ ആത്മസംയമനം പാലിക്കുകയാണ്. ആളുകളെ അടുത്തറിയാനും കാര്യങ്ങള്‍ നേരിട്ട് പഠിക്കാനും അദ്ദേഹത്തിന്  സമയം വേണമല്ലോ. അതിന് അദ്ദേഹത്തെ അനുവദിക്കുക എന്നത് സാമാന്യ മര്യാദ മാത്രമാണ്‌.

ഈ ലേഖകന് ഒരേ ഒരു ഭയമേയുള്ളൂ. അച്ചന്‍റെ ഈ charm offensive കൂടുതല്‍ നാള്‍ തുടര്‍ന്നാല്‍ എനിക്ക് വല്ല മാനസാന്തരവും വന്നു ഭവിച്ചു, ബ്ലോഗ്‌ പണി ഉപേക്ഷിച്ച് ,വല്ല ധ്യാന ടീമിന്റെ കൂടെ കൂടിപ്പോകുമോ  ആവോ. (Bro . Blogger ) അങ്ങനെ വന്നാല്‍ പട്ടിണിയാകുന്നത് ഞങ്ങളുടെ ആയിരക്കണക്കിന് വായനക്കാരാണ്.

വാല്‍ക്കഷ്ണം:

ഇന്ന് സൂസന്‍റെ തൊണ്ടയില്‍  കുഞ്ഞുമോന്‍ കൊരണ്ടി തള്ളിയിരുന്നത് കൊണ്ടു അവിടെ നിന്നും അലറിവിളിയുണ്ടായില്ല. പക്ഷെ എന്തു പ്രയോജനം. അതിന് കണ്ട് ശാന്തി ഡബിള്‍ ഇരട്ടി  അമറിപ്പാടി. കൂടാതെ ഓരോ പാട്ടും കഴിയുമ്പോള്‍ ശ്രീമതി ശാന്തി പിറകോട്ടു തിരിഞ്ഞു കുഞ്ഞുമോനെ നോക്കി കുഴഞ്ഞാടി പല്ലിളിക്കുന്നതും കണ്ടു. അതിന്‍റെ ഗുട്ടന്‍സ് പിടി കിട്ടുന്നില്ല.

പാടിയില്ലെങ്കിലും MC റോഡിലെ  വീതി കൂടിയ മൈല്‍ക്കുറ്റി പോലെ സൂസന്‍ കൊയറില്‍  നില്‍ക്കുന്നതിന്റെ പിറകില്‍ ചില ഉദ്ദേശങ്ങള്‍ ഒക്കെയുണ്ട്. പൊതുജനങ്ങളെ കൊയര്‍ മെമ്പര്‍ ആണെന്ന് കാണിച്ച്, കൊയര്‍ പിടിച്ചു ഭര്‍ത്താവും കൂടി പോയി പാടി  ചിക്കിലി ഉണ്ടാക്കുക. ഇതിനെപ്പറ്റി വിശദമായ റിപ്പോര്‍ട്ട്‌ പിന്നെ. ഞങ്ങള്‍ യഥാസ്ഥിതി പഠിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. 

കപടവേഷമണിഞ്ഞു പള്ളി സേവനം വരുമാന മാര്‍ഗമായി ദുരുപയോഗപ്പെടുത്തുന്നവര്‍ സൂക്ഷിക്കുക. അവരെ സമൂഹത്തിന്‌ മുമ്പില്‍ തുണിയുരിഞ്ഞു പരിഹാസപാത്രമായി ഞങ്ങള്‍ മാറ്റുന്ന സമയം അധികം ദൂരെയല്ല.